بررسی اثر آبیاری و کود نیتروژن بر رشد چغندرقند و تغییرات جمعیت زنجرک چغندرقند Empoasca decipiens (Hom.: Cicadellidae) و تریپس پیاز Thrips tabaci (Thys.: Thripidae)

به منظور بررسی اثر عوامل محیطی بر گیاه چغندرقند و تأثیر آن بر تغییرات جمعیت زنجرک چغندرقند Empoasca decipiens و تریپس Thrips tabaci اثر سه سطح آبیاری (آبیاری پس از 70، 105 و 140 میلی‌متر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A) و سه سطح کود نیتروژن (100، 150 و 200 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 4 تکرار ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که تغییر درصد رطوبت و پروتئین و وزن خشک اندام هوایی چغندرقند به تبع تیمارهای آبیاری و کود نیتروژن، جمعیت آفات را تحت تأثیر قرار داد. آبیاری پس از 70 میلی‌متر در مقایسه با آبیاری پس از 140 میلی‌متر، درصد رطوبت اندام هوایی را 6/78 درصد افزایش داد در حالی که باعث کاهش 1/31 درصد میزان پروتئین شد. افزایش کاربرد کود نیتروژن از 100 به 200 کیلوگرم در هکتار، باعث افزایش درصد پروتئین اندام هوایی به میزان 25/12 درصد شد. بیشترین و کمترین میانگین جمعیت آفات به ترتیب در تیمارهای آبیاری پس از 105 و 140 میلی‌متر مشاهده شد. آبیاری پس از 105 میلی‌متر در مقایسه با آبیاری پس از 140 میلی‌متر، باعث افزایش جمعیت زنجرک و تریپس به ترتیب به میزان 37/3 و 51/3 برابر شد. افزایش میزان کاربرد کود نیتروژن از 100 به 200 کیلوگرم در هکتار، به ترتیب جمعیت زنجرک و تریپس را به میزان 5/37 و 66/48 درصد افزایش داد.